Deze winter ging het weinig over Zweden. Een soort winterstop in het voelen en denken over, net als met onze volkstuin. Even niet denken aan alles wat je wil, moet, leuk zou zijn. Dat voelt lekker rustig, even afstand en pas op de plaats. Maar er hangt lente in de lucht, de mezen roepen al een paar dagen.
Vannacht heb ik, helemaal tegen mijn gewoonte in enkele uren wakend, weer een begin gemaakt met de eerste Zweedse bouwactiviteiten van het nieuwe seizoen. In mijn hoofd heb ik lijstjes gemaakt, en lijstjes gemaakt en lijstjes gemaakt. Van duizenden nieuwe klussen, aan te schaffen dingen, goede ideëen.
- Hasse bellen voor hout voor de voorkant,
- kozijnen in huis afwerken,
- opzoeken of aardperen in onze klimaatzone kunnen groeien,
- zorgen dat Jan-Erik zijn troep opruimt,
- extra grind bestellen voor bij de schuur,
Het werkschrift van dit jaar ligt al klaar.
- Hasse bellen voor hout voor de voorkant,
- kozijnen in huis afwerken,
- de veranda opknappen. Robert vragen, of toch zelf doen?
- Voor de 10e keer: dit jaar begin maken met een douchehuisje? Oh nee, eerst even ter plekke kijken tot waar de zon komt voor de zonnepanelen.
-Veel rabarberjam maken,- opzoeken of aardperen in onze klimaatzone kunnen groeien,
- zorgen dat Jan-Erik zijn troep opruimt,
- extra grind bestellen voor bij de schuur,
- Niet vergeten het haarspit en de haarhamer mee te nemen naar Zweden.
En zo voort, en zo voort. Het werkschrift van dit jaar ligt al klaar.
Of eens een keertje deze zomer een boekje lezen, zwemmen, bessen plukken, naar Kiruna of de Botnische Golf ?
